۱٫ دولت ها تمام محموله های هوایی و دریایی که به ایران فرستاده می شود یا از آن خارج می شود را در فرودگاه ها، بنادر و آب های تحت حاکمیت خود در صورتی که ظن بر این باشد که آن محموله ها حاوی مواد اتمی، موشکی یا نظامی ممنوع اعلام شده است، بازرسی نمایند. دولت ها اجازه می‌یابند محموله های دریایی ایران را بر اساس قوانین بین‌المللی در آب های آزاد بازرسی و توقیف نمایند.!

۲٫ ایران نبایستی نفعی در هیچ فعالیت اقتصادی در یک کشور دیگر شامل، استخراج معدن اورانیوم، تولید یا استفاده از مواد و فناوری هسته­ای کسب نماید.!

۳٫ تمام دولت ها باید از ارائه، فروش یا انتقال تانک­های جنگی، وسایل نقلیه زرهی، سیستم های توپخانه ای کالیبربالا، هواپیما های نظامی، بالگردهای تهاجمی، کشتی های جنگی، موشک یا سیستم های موشکی جلوگیری کنند.!

۴٫ دولت ها باید تمام اقدامات لازم را برای جلوگیری از انتقال فناوری ها یا مساعدت های تکنیکی مربوط به موشک های بالستیک قادر به حمل تسلیحات هسته ای، را اتخاذ نمایند.

۵٫ همچنین قطعنامه مشتمل بر مقرراتی برای کمک به قطع استفاده ایران از نظام مالی بین‌المللی است. علی الخصوص بانک های ایرانی که ممکن است برای تامین مالی فعالیت های اشاعه و هسته ای مورد استفاده قرار گیرند.

ی: قطعنامه به دولت ها در رابطه با ارتباط بالقوه میان درآمدهای بخش انرژی ایران و فناوری های مربوط به انرژی و اشاعه هشدار داده .

۲-۲- مبحث دوم: آثار تحریم ها

۲-۲-۱-گفتار اول: آثار کلی تحریم بر کشورها

تحریم از هر نوعی که باشد، بنیان های اقتصادی، فرهنگی، ثبات سیاسی، روابط خانوادگی و به طور کلی زندگی اجتماعی دولت و مردم را در کشور مورد تحریم تحت تأثیرات مختلف قرار می‌دهد که می توان ‌در مورد جایگاه هر یک مستقلاً بحث نمود. اما ارتباط غیر مستقیمی نیز در بین حوزه های مختلف تحریم وجود دارد که نمی توان به طور مجزا و بدون مطالعه تاثیرات متقابل بر یکدیگر، را دنبال نمود. به ‌عنوان مثال آثار اقتصادی تحریم دارای عواقب اجتماعی و فرهنگی است. افزایش قیمت کالاهای اساسی و ضعف اقتصادی مردم می‌تواند به ظهور جرایم مختلف در کشور مانند سرقت، قتل، بزهکاری و غیره، اضطراب ون دلهره و در نتیجه سرخوردگی، یاس، انزوا طلبی، افسردگی روانی، خستگی جسمی ناشی از کار مضاعف و طلاق زوجین، بی خانمانی و خودکشی و.. بیانجامد که ممکن است ناشی از فشارهای اقتصادی باشد. مدت زمان تحریم و شدت و ضعف آن نیز آثار مختلفی بر قسمت های مختلف و پیکره کشور وارد می آورد. در مطالعه موضوع تحریم ها می توان متوجه شد که ممکن است تحریم شامل کل کشور نباشد. هر چند تحریم کنندگان معمولاً هدف تحریم را دولت عنوان می‌کنند ولی آثار آن بر ملت غیر قابل انکار است. در جریان تحریم های اخیر علیه ایران، قسمت های مختلف و ارکان دولتی و غیر دولتی هر کدام در خور زمان خاص خود فشارهای تحریم را تجربه کرده‌اند. گاهی تحریم بر سیستم بانکی خاص اعمال می شود و گاه بخشی از دولت مورد تحریم قرار می‌گیرد. آثار این نوع تحریم های مقطعی یا موردی در کل کشور قابل لمس است اما فشار ت حریم بر قشر خاصی بیشتر محسوس می شود. کارگران، خانواده های بی بضاعت، بیکاران، خانواده های تحت پوشش، گروه متوسط جامعه بیشترین اثرات سوء از تحریم ها را تحمل می‌کنند.

تحریم های بین‌المللی دارای آثار بمراتب بیشتر از تحریم یک دولت علیه دولت دیگر است. تحریم های ایالات متحده و انگلیس در طول تاریخ تحریم ملل، بیشترین تعداد تحریم را نشان می‌دهند. امروزه معمولاً تحریم زائیده مقررات بین‌المللی است که اگر این مقررات بمانند منشور سازمان ملل متحد وضع نمی شدند و اعضای یک پیمان و معاهده به تعهدات خود عمل نمی کردند، در نبود مقررات حقوق بین الملل، بجای تحریم تسلط و استیلای نظامی مطرح بود. در دوره ای از تاریخ معاصر، ابرقدرت ها هر کدام به شکل تسلط به صورت نظامی، جنگ و اشغال نظامی را تنها راه حل مشکلات و تقویت منافع ملی می‌دانستند که البته این نوع تحریم ها دارای ماهیت سیاسی بودند تا حقوقی. حضور چکمه پوش های نظامی آن گونه که در جریان جنگ جهانی اول و دوم رویه معمول قدرت‌های حاکم بود، اثار وحشتناکی به دنبال داشت از جمله نسل کشی جمعی، تنجاوز به عنف، چپاول مستقیم اموال، برده داری و.. که امروزه به شکل قانونمند درآمده است.

بحران سوریه یک مثال عینی است که حقایق مختلفی را در بردارد:

• • تحریم ایالات متحده ‌در مورد وضعیت بحران در سوریه نتوانست موفق عمل کند لذا در نهایت گزینه نظامی پیشنهاد گردید.

• • تحریم در سوریه تنها مشمول دولت بشار اسد نمی گردد بلکه موافقان و مخالفان خارجی هر کدام از موضع تحریم دولت و ‌گروه‌های محارب و مخالف اقدام کرده‌اند.

• • بواسطه دخالت های خارجی و جنگ های داخلی، آثار هر گونه تحریم تسلیحاتی، ارتباطی، مواد و کالاهای اساسی و.. منجر به نقض شدید حقوق بشر شده و نتیجه آن آوارگی و پناهندگی گسترده گردیده است.

• اثار روانی، سیاسی، فرهنگی و اقتصادی تحریم توام با جنگ های خونین سیاسی، فرقه ای و قبیله ای بدر سوریه بسیار وحشتناک و وخیم گزارش شده است.

البته کشورهای دیگری نیز در تاریخچه تحریم ها وجود دارند که بر مبنای زمان و مقتضیات جامعه جهانی مورد تحریم کامل یا موردی شده اند و اثرات خود را بعدها و یا مستقیم نشان داده‌اند. از اینرو یکی از آثار تحریم هم از بعد منفی و هم از بعد مثبت منجر به نقض حقوق بشر در داخل سرزمین مورد تحریم است که تاکنون به غیر از مطالعات رسانه ای، مطالعه حقوقی درمورد وضعیت حقوق بشر در زمان تحریم مطالعه خاص و همه جانبه ای نشده است. در مباحث بعدی به آثار مختلف تحریم با رویکردی بر حقوق بشر و بشر دوستانه اشاره ای می‌کنیم:

۲-۲-۲-گفتار دوم: آثار سیاسی تحریم

تحریم سیاسی یعنی قطع ارتباط با دولتی که یا در روابط فی مابین به تعهدات متقابل و دو جانبه عمل نکرده یا خصومت های دیرین بین دو دولت بر مبنای مصالح سیاسی از جمله عدم شناسایی یکدیگر در حقوق بین الملل گفته می شود. مبنای این نوع تحریم ها منطقی نیست و معمولاً با خصومت تاریخی ارتباطی تنگاتنگ دارد. در این مورد می توان مثال‌های متعدد را بیان داشت که همگی با هدف سیاسی همدیگر و یا هم پیمانان خود را مورد تحریم قرار می‌دهند. عدم عضویت کشورهای بلوک شرق و غرب در معاهدات منطقه ای، تحریم اسرائیل از سوی اتحادیه عرب، تحریم برخی کشورهای هتاک و سالب النبی، تحریم چین از سوی انگلیس و غیره که از ماهیت سیاسی برخوردارند. آثار این تحریم ها بیشتر از منظر سیاسی و غیر لازم الاجرا بوده و در نزد افکار عمومی جهانی حیثیت کشور مورد تحریم را زیر سوال می‌برند.

۲-۲-۳- گفتار سوم: آثار اقتصادی تحریم